அந்த இரவில்..

இணையத்தில் சுட்ட படம்..

மணிக்கொருதரம் உற்று நோக்குகிறேன்
ஆழ்ந்துறங்கும் அந்த முகத்தை.
‘மூச்சு சீராக வருகிறது’.. எனக்கும்.
கதகதப்பான கை தேடிப்பற்றிக்கொள்கிறேன்
நடை பழகச்சொல்லித்தந்த
அந்தச் சுட்டு விரலை.
உடல் புரளும் சிறு சலனத்திற்கும்
குடல் புரண்டுப் பதறியெழுமெனக்குப்
பரிசாய்த்தருகிறார்..
வாஞ்சையுடன்
ஒரு தலை கோதலை,
என் தகப்பன்..
நண்பனின் தந்தைக்கு
இறுதியாய் விடை கொடுத்து
நான் வீடேகிய அந்த இரவில்..

டிஸ்கி: வல்லமையில் எழுதினதை இங்கேயும் பகிர்ந்துக்கறேன்.

சமர்க்களம்..

(இணையத்தில் சுட்ட படம்)

வீடெங்கும்

ஒழுங்கற்றிருப்பதாக நினைத்து

அடுக்கிட முனையும் போதுதான்

பரபரக்க ஆரம்பிக்கிறது அதுவும்.

'நானும்..நானும்..' என்றபடிப் பாய்ந்தோடி வந்து

ஒழுங்குபடுத்திடுவதாய் எண்ணிக்

கலைத்து விடுகிறது

பிஞ்சு விரல்களால்..

குழந்தையின் இடுப்பிலேறிக்கொண்ட

குழந்தைப்பொம்மையை நோக்கியபடி

ஒவ்வொரு பொம்மையும்

விடை பெற்றுச் சென்று கொண்டிருக்கின்றன

சற்றே பொறாமையுடனும்

மறுபடியும் விளையாட வருவதாய்

வாக்குறுதிகளுடனும்

குதிரைச்சவாரி செய்ய நேர்ந்த யானையும்

வண்டியிலேறிய ஓடமும்

முன்வினைத்தவத்தால்

தெய்வஸ்பரிசம் பெற்றுப்

புனிதம் பெற்ற சமர்க்களத்தை

ஒழுங்குபடுத்தியதாய் நினைத்து

ஒதுக்கி நிமிர்ந்த பின்னர்

அழகாகவே இருக்கின்றன.

மறுபடியும் இறைந்து கிடக்கும் பொம்மைகளும்

களைத்துறங்கும் குழந்தையும்.

டிஸ்கி: வல்லமையில் எழுதுனதை இங்கேயும் பகிர்ந்துக்கறேன்..