குருவியும் சரக்கொன்றையும்

முதற் சரக்கொன்றை பூத்து விட்டது

அக்காக்குருவிகளைத்தான் காணவில்லை.

அலகு ஓய்ந்ததோ

அன்றி

களைத்து இளைத்ததோ

அக்காக்களைக் கண்ணுக்குள்ளேயே

வைத்திருக்கும் தங்கைகள்

தேடித்தட்டழிகிறார்கள்

இந்த மரத்தில் பூத்திருப்பது

சென்ற வருடம் கூவிய

அக்காக்குருவியின் 

கீதமாக இருக்கலாம்

தங்கைகளின் ஏக்கமாக வழிவது

ஏதோ ஒரு வருடத்தின்

பூக்குவியலாகவும் இருக்கலாம்

சுள்ளிக்குவியலாய் இருக்கும்

மரத்தின்

பூவின் தனிமையும்

வனம் முழுக்க அக்கக்கோவென

தேடும் தங்கையின் தனிமையும்

ஒன்றென்றால் ஒன்றுதான்

வெவ்வேறென்றால் வேறு வேறுதான்

சொட்டும் குரலும் மகரந்தமும்

பரவும்

மண் மட்டும் என்றும் ஒன்றே போல்.

டிஸ்கி: கவிதையை வெளியிட்ட திண்ணைக்கு நன்றி.

தேடல்

             

விழித்திருக்கும்

கைக்குழந்தைக்குத் துணையாய்

கொட்டக்கொட்ட

தானும் விழித்திருக்கிறார்

நோய்மை கிழித்துப்போட்ட ஒருவர்

புறப்புலன் மங்கி 

அகப்புலன் தெளிவின்றி

சுய கட்டுப்பாடுமற்ற உடலர் இருவரில்

வந்த பாதை நினைவில்லை ஒருவருக்கு

போகும் பாதையோ 

தெரியவில்லை இன்னொருவருக்கு

அகமும் புலனுமற்ற ஏதோவொரு

மாயவெளியில்

அளவளாவும் இரு ஆன்மாக்களும்

தத்தம் ரேகைகளை

அங்கே பரிமாறிக்கொண்டு பிரிகின்றன

ரேகையைப் பத்திரப்படுத்தும் பொருட்டு

கால் கட்டைவிரலை

வாயில் வைத்துக்கொள்கிறது குழந்தை

கையை இறுக்கிக்கொள்கிறார் வயதானவர்

ஒருவரையொருவர் அர்த்தத்துடன் நோக்கி

பொக்கைச்சிரிப்பைச் சிந்துகின்றனர் இருவரும்

அப்பிக்கிடக்கும் காரிருளில்

விரல்களைத்தேடுகின்றன ரேகைகள்.

கவிதையை வெளியிட்ட திண்ணைக்கு நன்றி.

வலி

ஒவ்வொரு முறையும்

ஒரு குளிர் அலையைப்போல்

வலி வந்து மூடும்போது

விதிர்விதிர்த்துத் துடித்தடங்கும் உடம்பில்

எங்கோதான் இருக்கிறது

உடல்நடுக்க மையம்

மெல்லெனக்கிளம்பி திடீர்க்கணத்தில்

பின்னந்தலையில் சொடுக்கும்

குரூர வலியிடம் இறைஞ்சுவதற்கு யாதுளது

கர்மாவோ கடனோ

அனுபவித்துக்கழிப்பதொன்றே செய்யக்கூடியது

ததும்பும் பேரன்புடன் வலி சொன்னது

நீ

எனக்கு அடிமையாயிரு

என்னை ஆராதி

தியானித்தாலோ கதி மோட்சம் கிட்டும்

முடிந்தால்

புண்பட்ட உடலோ மனதோ

இன்னுங்கொஞ்சம் கீறிக்கொள்

வலி கொண்ட மனதென்றால் எனக்குப்பிரியமதிகம்

உனக்கும் பொழுது போகும்

சிரங்குற்ற குரங்கின் கதையை

கேள்வியுற்றிருப்பாய்தானே நீ

ஆயுதங்களைப்போட்டு விட்டு

சரணடைந்து விடு

எதிரிகள் இல்லாவிடத்தில்

நாய்க்குட்டியாய்ச் சுருண்டிருப்பேன் நான்

இருப்பையுணர்த்தும் அவசியம் எனக்கு

உண்மையில்

உன்னை நானென்ன செய்ய வேண்டுமென்று

நீதான் தீர்மானிக்க வேண்டும்

கங்கையாய்த் தாங்குவாயா

அல்லது

முயலகனாய் அடக்கி வைப்பாயா

சட்டெனச்சொல்

காலம் சொட்டிக்கொண்டிருக்கிறது விரைவாக

யுகம் கழிந்தும் பதிலில்லாததால்

வலி

உடல்நடுக்கப்புள்ளியில் மையம் கொண்டது

ஒரு 

கருக்குழந்தையாய்.

டிஸ்கி: திண்ணையில் வெளியானது. திண்ணையில் வரிகள் நான் அனுப்பியது போல் இல்லாமல் கொஞ்சம் முன்னே பின்னே பிரசுரமாகியிருக்கிறது.

எல்லாத்துறையிலும் ஒரே கடல்..

எந்தக்குளத்தில் பூத்தாலென்ன

எல்லாத்தாமரைக்கும்

ஒரே மணம்

எந்த உலையில் வெந்தாலென்ன

எல்லா அரிசியிலும்

ஒன்று போல்தான் பசி தீர்கிறது

எல்லாத்தாய்களும் ஒருவளே

குழந்தையின் பசி உணர்வதில்

எந்தத்துறையில் முங்கினாலென்ன

எல்லாத்துறையிலும் ஒரே கடல்

எல்லாச்சாளரங்களின் வழியும்

நுழைகிறது காற்று

உன் என் வியர்வையை ஆற்ற

எல்லாமும் சேருமிடம்

ஒரு புள்ளியில்

பரந்து பிரிவதும் அங்கிருந்தே

பலவற்றிலிருந்து ஒடுங்கியிணைந்தவையெலாம்

சிதறிப்பறக்கின்றன

ஒன்றுதான் ஒன்றுதான் என்றபடி.

டிஸ்கி: கவிதையை வெளியிட்ட திண்ணைக்கு நன்றி.