நிழல்கள்...

சுயம் தொலைத்து

நான் மீண்டபின்னும்;

இன்னும்,

அங்கேயே சுற்றிக்கொண்டிருக்கிறாய்...

விலகி ஓட முயன்று

தோற்றுத்திரும்பி;

காலடியிலேயே

வந்து சுருண்டு கொள்கிறாய்;

விசுவாசமான நாய்க்குட்டியைப்போல்...

தொடர்ந்துதான் வருகிறாயென்று

தொடர்ந்து, நடந்தால்

திடீரென்று காணாமல் போகிறாய்!!!

எதிர்பாரா நேரம் எதிரே வந்து

கண்ணாமூச்சி காட்டுகிறாய்.

உன் நண்பன் நானென்று

கைகோத்து வந்துவிட்டு;

சொல்லாமல் கொள்ளாமல்

போவதை,

என்ன பெயரிட்டு அழைக்க!!!

நீ நிழலா??? ..மனமா???..