இறைந்து கிடக்கும் வார்த்தைகள்.

இறைந்து கிடப்பவற்றில்

எனக்கான வார்த்தைகளை

தேர்ந்தெடுப்பதிலேயே;

என் ஜென்மம் கழிந்துவிடுகிறது.

தேனும் விஷமும்

தடவப்பட்ட அம்புகளாய்,

வார்த்தைகள்

வந்து விழும்போது;

தேனென்று நம்பி

தேர்ந்தெடுப்பவையெல்லாம்,

விஷக்கொடுக்கையும்

ஏன் சேர்த்து சுமக்கின்றன?.

ஆச்சரியம்தான்;

வார்த்தைகள் ஏற்படுத்திய

காயங்களுக்கு,

அதே வார்த்தைகளே

மருந்தாகின்றன.

ஏற்படுத்திய வலி,

அவற்றுக்குத்தான்

இன்னும் புரியவில்லை.

துப்பப்பட்டவற்றைவிட

மென்று விழுங்கப்பட்ட

வார்த்தைகளுக்குத்தான்

வீரியம் அதிகமாம்.

என்றாலும்;

விஷம் சுமக்கும் நாவை மட்டும்,

எந்த மகுடியாலும் அடக்கமுடிவதில்லை.