தொலைந்த நிழல்..(நவீன விருட்சத்தில் வெளியானது)

மதிய வெய்யில் உறங்கிக்கொண்டிருந்த வீதிகளில்

தேடலுடன் நகர்ந்து கொண்டிருந்தது அந்த நிழல்.

பூவரச மரத்தின் கீழ் துயின்ற

பூச்சருகுகளின்

உறக்கம் கலைக்காமல்

வார்த்தைக்குள் வராத சங்கீதத்தை

வாய்க்குள் மென்று கொண்டே

தான் தொலைந்த இடத்தைத்

தேடிக்கொண்டிருந்தது.

கலகலப்புகளிலும்

சின்னக்கொலுசுகளின் கிணுகிணுப்புகளிலும்

ஆலமர ஊஞ்சல்களிலும்

தன்னைத்தேடிச் சலித்த அது

ஜவ்வு மிட்டாய்க்காரனின் பின்னே

போய்க்கொண்டிருந்தது

தானும் கைதட்டிக்கொண்டு.

பல்லாயிரம் வாசனைகளுக்கிடையே

மிதந்து வந்த தன்னுடைய வாசனை

கால்களைக்கட்டியிழுக்க

தொலைந்த இடம் சேர்ந்த மகிழ்வுடன்

ஓடிச்சென்று விரல் பற்றிக்கொண்டு

பாண்டியாடத்தொடங்கியது

பாவாடை பறக்கப் பறந்து கொண்டிருந்த சிறுமியுடன்.

டிஸ்கி: நவீன விருட்சத்திற்கு நன்றி :-)