நல்லாச்சி

மேனி குலையாதிருக்கும் கதிரவனை விட

தினம் தேய்ந்து வளரும் நிலவின் மேல்

தனிப்பிரியம் பேத்திக்கு

நாளுக்கு நாள் அது மெலிவது குறி்த்து

ஆயிரம் கேள்விகள் அவளிடம்

எல்லாவற்றையும்

நல்லாச்சியை நோக்கி வீசினாலும்

"அதுக்கு மேலுக்குக் கெதியில்லை"

என்றொரு பதிலை

அவளாகவே சொல்லிக்கொள்வாள்

நிலவில்லா ஒரு அமாவாசை வானில்

தேடி ஏமாந்த பேத்தியிடம் 

"அது ஆசுத்திரிக்கிப் போயிருக்கு" என

நல்லாச்சி இயம்பியதிலிருந்து

பூரணப் பிரகாசத்துடன் வரவிருக்கும்

நிலவுக்காகக் காத்திருக்கிறாள் பேத்தி

இன்னொரு நிலவாக.